Iemand ergens iets


ergens staat iemand buiten de stad aan de rand van een veld

neemt in zijn hoofd een punt als bestemming begint te lopen en denkt


zet je oogkleppen af misschien wie weet vind je dat wat je zoekt

in het hemelse de lucht is kleurloos maar overal blauw dus vertraag


want de wind waait de haren in je gezicht links en rechts vlekken koeien

samen geen torenflats bomen verder niets te bekennen niets tekent zich af

aan de horizon de aarde is vlak de lucht licht en kleurloos je gaat


en let op de tekens aan de kant van de weg want je loopt veel te snel

en je laat alles achter je op weg naar iemand ergens iets en er is tijd

en geen tijd in dit vluchtige landschap er is de impuls te bewegen


een zucht naar verandering en onderweg te zijn maakt niet uit

waar naar toe maar is er een noodzaak ergens te komen en als je met iets

nergens komt waar blijf je dan als je niet snapt wat je drijft niet weet

waar het heen moet de wereld en alles alleen maar beweegt en beweegt


rondrent in cirkels als de tijd vliegt is er dan ergens een nergens

waar je naar toe kan onopgemerkt is er een plek waar je gestoord

door niets alleen kan zijn met iemand die je zo wil houden zo

zonder meer. vast

(verscheen met drie andere gedichten online in Terras)

>