‘And this is how you can be walking
and falling at the same time.’
Laurie Anderson
Om in beweging te komen
breng je eerst jezelf
uit balans
om iets te ontdekken
betreed je onbekend
terrein
om je verlangen te
peilen kun je het beste
je ogen sluiten
en de wereld dan
wegzappen tot niets
meer dan ruis
Nog sta je aan de rand
nog ben je de gedachte
vooruit
nog niet je vingers
langs mijn huid nog
geen woorden niet
ik vind je wil je ook
niet kom: in mijn hoofd
zingt een liedje
dat lopen vallen is dat
fladderen een vorm van
verlangen is
dat daarmee alles
begint
En als dan nu of niet
meer later twijfel
wankelt op een been
dan hel je voorover val
je en vang je jezelf op
met een stap
en weer een en weer een
en weer tot je een
spoor
maakt
voorbij gaat en nog
voor je omdraait ben je
niets meer
dan een gerucht
(verscheen in Revisor)
>