‘And this is how you can be walking
and falling at the same time.’

Laurie Anderson

Om in beweging te komen
breng je eerst jezelf
uit balans

om iets te ontdekken
betreed je onbekend
terrein

om je verlangen te
peilen kun je het beste
je ogen sluiten

en de wereld dan
wegzappen tot niets
meer dan ruis

.

Nog sta je aan de rand
nog ben je de gedachte
vooruit

nog niet je vingers
langs mijn huid nog
geen woorden niet

ik vind je wil je ook
niet kom: in mijn hoofd
zingt een liedje

dat lopen vallen is dat
fladderen een vorm van
verlangen is

dat daarmee alles
begint

.

En als dan nu of niet
meer later twijfel
wankelt op een been

dan hel je voorover val
je en vang je jezelf op
met een stap

en weer een en weer een
en weer tot je een
spoor maakt

voorbij gaat en nog
voor je omdraait ben je
niets meer

dan een gerucht

(verscheen in Revisor)

>